dinsdag 22 september 2015

Wat is dat toch met mij?

Waarom ben ik zo streng voor mezelf?
Waarom kan ik meteen een reeks van 10 imperfecties opsommen aan mijn lijf 
waar ik het lastig mee heb en die ik kwijt wil of anders.
En waarom liegen ze in de 'boekjes'.
Ik las als prille tiener modebladen en zag kweetniethoe knappe vrouwen in kweetniethoemooie kleren. Ik droomde van de kleren en hoopte dat mijn lijf de goede richting uit zo gaan.
Toen dat laatste niet werd wat ik had gehoopt,  
las ik in de boekjes dat jonge vrouwen onzeker zijn 
en dat met ouder worden die onzekerheid verdwijnt.
Zoveel kilo's, oneffenheden en jaren later moet ik zeggen dat ik wijzer geworden ben. 
De boekjes geloof ik niet meer en als ik rond me kijk (sorry vriendinnen) zie ik geen enkele levende vrouw in mijn buurt die past in de Vogue. (Gelukkig, want hoe slecht zou ik me daarnaast niet voelen.)
En toch blijf ik streng voor mezelf en voor mijn lijf. En ben ik nooit gewoon tevreden.
Ik zou het maar al te graag kunnen. Aanvaarden en blij zijn.

Ooit op een dag als ik ook nog eens vol rimpels sta en mijn haren grijs zijn en mijn lijf pijn doet, dan zal ik het misschien zelf ook vinden. Dat het allemaal wel meeviel toen ik jong was.