Oma noemt het haar eiland, de tafel op de zonnigste plek in huis. De tafel van waar ze haar bloementuin kan zien, maar ook de boeken in de buurt heeft en de tv met haar lievelingsseries.
Daar, aan die tafel, wil ze me rust gelaten worden en enkel doen waar zij zin in heeft.
Ik denk dat we dat eiland nu mindfulness noemen.
Hoe je het ook wil noemen, ieder mens heeft wat tijd en ruimte nodig.
Een fysiek plekje of gewoon wat tijd voor onszelf.
De invulling daarvan gaat samen met ons karakter. Maar het doel blijft hetzelfde.
Helemaal opgaan in het moment, genieten met de grote G, loslaten en gulzig zijn tegelijk.
Ik bedacht wat voor mij werkt en kon een hele lijst van eilandjes opstellen:
- een warm bad met de juiste geur badolie
- verse magazines
- een zonnig en stil huis
- geen taken op de "to do" lijst
- knuffelen met mijn lievelingsmensen
- yoga
- op de thee bij vriendinnen
- een vers boeket bloemen
- knutselen of naaien en kunnen doorwerken tot je verliefd kan worden op het resultaat
- de knoppen op de magnolia zien groeien
- uit eten mogen
- aandoenlijke briefjes van de dochters ontdekken
- in fotoalbums bladeren
- zo opgaan in een boek of een film dat ik de doos kleenex nodig heb omdat ik mijn tranen niet kan bedwingen
- de zee zien veranderen van kleur elke dag
- ...
Wat is jouw eilandje?