Ik gaf mezelf een maand tijd cadeau.
Een duur cadeau. Geen werk, geen inkomen.
Maar het was elke euro waard.
Na een winterslaap van dagen, overdag en 's nachts,
voelde ik het tij keren.
Ik vond de herlaad-knop.
Daarna dacht ik veel na en bezocht vriendinnen die overdag thuis zijn.
Pure luxe om aan een mooi gedekte tafel te lunchen,
opgekleed zonder kinderen of andere verantwoordelijkheden in de buurt.
Ik was voor even gewoon mezelf.
Niemand die wat van me verlangde.
Zelfs ik leerde mezelf met rust laten.
Een maand duurde het. Om helemaal te herladen.
Dag na dag een stukje beter.
Tot één van de dochters opmerkte:
"Het is goed dat je weer jou bent, mama"
:) fijn dat je tijd zo deugd deed liefje!
BeantwoordenVerwijderenIk heb pas vandaag ontdekt dat je ook deze blog doet.Geen idee dat je het moeilijk had maar fijn om te lezen dat je dochter het merkt dat je weer jezelf bent!Op naar leukere dagen,zeker nu de zon er bij komt.Knuffeltje en vergeet je zelf niet in al de drukte,hé!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig geschenk...
BeantwoordenVerwijderen