woensdag 4 november 2015

Had iedereen maar een tweelingzus

Mijn kinderen kwamen tegelijk in ons gezin. Meer nog, ze maakten van onze relatie een gezin. Bam, plotsklaps. Heel vaak overviel me het gevoel van gemis als ik die twee samen zag. Een gemis omdat ik zelf ook zo graag een tweelingzus had gehad zoals mijn kinderen zussen voor elkaar zijn.
Ze doorlopen alle levensfasen tegelijk, delen dezelfde hobby's en vrienden. Genieten van elkaars aanwezigheid zonder de ander te domineren. Hebben elk een heel eigen karakter en een uitgesproken mening. Maar laten elkaar daarin helemaal groeien. Bij elke kleine grote stap, houden ze elkaars handje vast en gaan ze er samen tegenaan. 
Wat een luxe is dat om in het leven je beste vriend altijd aan je zij te hebben. 
Willen we dat niet allemaal?


7 opmerkingen:

  1. En wat een prachtmama ben jij die ze elk hun mooie eigen laat zijn 😘

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En wat een prachtmama ben jij die ze elk hun mooie eigen laat zijn 😘

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een geweldige vrouw met twee super kinderen! x

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vooral: een vleugje geluk om te mogen opgroeien en jezelf te mogen zijn!

      Verwijderen
  5. schitterende meiden, die schatten van jou. <3

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tweeling zijn is speciaal. Lang was het voor mij een evidentie om op te groeien en te leven als tweeling. Ik kende niet anders. Nu weet ik beter. Mijn eigen tweeling kan niet samen opgroeien. Mijn jongen groeit op met zijn broer in zijn hart maar hij mist hem naast zich. Ik weet wat hij mist en hoe mooi het had kunnen zijn. Ja had iedereen maar een tweelingzus of -broer...

    BeantwoordenVerwijderen