Veel, meer en te veel

Ik werd geboren met gulzige ogen. 

Observeren was mijn eigenheid.

Het werd opgemerkt door mijn eerste kleuterjuf, 

maar achtervolgde me geruisloos alle opeenvolgende jaren.

Later ontdekte ik dat ik niet enkel beelden in me opnam, maar ook geuren en gevoelens.

Mijn honger naar mooie beelden is niet te verzadigen.

Mijn sensoren werken als de armen van een octopus en slorpen de wereld gulzig op.

Af en toe, steeds vaker, ben ik verzadigd.

Overprikkeld.

Te veel beelden, te veel geluiden, te veel geuren en te veel gevoelens.

Te

is 

altijd

te veel.